مهمترین شهرهای تجاری چین

مهمترین شهرهای تجاری چین که دارای موقعیت‌های مهم کلیدی هستند شامل شانگهای، پکن، گوانجو، شنزن، تیانجین، چونگ کینگ، سوژو، ووهان، چنگدو و هانگژو است که هریک نقش مهمی در صنعت، سیاست، آموزش و پرورش، دانش مالی، دریانوردی و دیگر زمینه‌ها ایفا می‌کنند و با توجه به قدرت اقتصادی چین در دنیا، چشم انداز روشنی پیش روی این شهرها قرار دارد.

شانگهای

شانگهای بزرگترین و یکی از مهمترین شهرهای تجاری چین است که با جمعیت ۲۴ میلیون نفری در سال ۲۰۱۸ پرجمعیت‌ترین شهر جهان است. بندر شانگهای پرترددترین بندر کانتینری جهان به‌حساب می‌آید و مرکز اقتصاد، حمل و نقل، علم و فناوری، دانش مالی، تجارت، دریانوردی و محل برگزاری نمایشگاه‌های مهم است. نمایشگاه بین‌المللی خودرو در شانگهای یکی از بزرگترین نمایشگاه‌های خودرو در آسیا می‌باشد که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

تولید ناخالص داخلی شانگهای در رده اول قرار دارد و دارای بندر بین‌المللی معروفی می‌باشد. شهر شانگهای در حال آماده سازی برای گسترش دانش مالی بین‌المللی، تجارت و مرکز دریانوردی جهان در سال ۲۰۲۰ می‌باشد. چایناجوی نیز یکی از سه نمایشگاه رسانه ارتباطی در جهان است که با نمایشگاه رسانه و تجارت آمریکا و نمایشگاه توکیو گیم شو یا  Tokyo Game Show در ژاپن برابری می‌کند و تمرکز آن بیشتر بر روی بازی است. این نمایشگاه هرساله برگزار می‌شود و کمپانی‌های بازی سازی بسیاری در آن شرکت می‌کنند.

پکن

پکن پایتخت جمهوری خلق چین یکی از مهمترین شهرهای تجاری چین و پرجمعیت‌ترین شهرهای جهان است و دومین شهر پرجمعیت پس از شانگهای است که مرکز سیاسی، فرهنگی و آموزشی کشور است. فرودگاه بین‌المللی پکن دومین فرودگاه شلوغ جهان از نظر ترافیک مسافران است.

سابقه‌ی تاریخی شهر به حدود سه هزار سال پیش می‌رسد و در هشت قرن اخیر در اغلب دوره‌ها پایتخت چین بوده‌است. کمتر شهری در دنیا وجود دارد که برای دوره‌ای چنین طولانی مرکز سیاسی و فرهنگی باقی مانده باشد به همین جهت آثار تاریخی زیادی در این شهر وجود دارد.

پکن کانون سیاست، فرهنگ، علم و آموزش است و به دلیل باستانی و در عین حال مدرن بودن از شهرت خاصی در جهان برخوردار است. دولت مرکزی در شهر پکن قرار دارد. شهر پکن یکی ازچهار شهر باستانی در چین است که دارای شش میراث جهانی است. این شهر دارای بیشترین تعداد آثار باستانی در جهان است و شهری قدیمی و باستانی است که قدمتی سه هزار ساله دارد.

گوانجو

گوانجو شهری است که در جنوب کشور چین قرار دارد و شهر مشهور بندری در جهان است. نام رسمی آن در هنگام حکومت جمهوری چین «کانتون» بوده است. گوانجو مرکز استان گوانگ‌دونگ است و چهل و چهار میلیون نفر جمعیت دارد. نام دیگر شهر گوانجو، رام است و از لحاظ دانش مالی، بازرگانی، تجارت، حمل و نقل، نمایشگاه و بندر از اهمیت خاصی برخوردار است و از زمان سلسله چی، شهر گوانجو مرکز اداری است و برای ۲۰۰۰ سال است که، مرکزی سیاسی، نظامی، مالی، فرهنگی و علمی بوده است.

پس از اصلاح و بازگشایی، کشاورزی و صنعت گوانجو به سرعت رو به پیشرفت است و همچنین توسعه‌ی تجارت خارجی در گوانجو بسیار موفق و شکوفا بوده است. تولید ناخالص داخلی گوانجو به سرعت در حال افزایش است و سالانه سیزده درصد رشد دارد. شهر گوانجو از لحاظ قدرت و گستردگی در رده‌ی سوم کشور چین قرار دارد.

نمایشگاه واردات از چین و صادرات چین که کانتون فیر (Canton Fair) نام دارد و در بهار سال ۱۹۵۷ تاسیس شده است، سالانه در دو نوبت بهار و پاییز در گوانجو برگزار می‌شود. این نمایشگاه با داشتن بزرگترین مقیاس و رده‌بندی، طولانی‌ترین و برجسته‌ترین نمایشگاه تجارت بین‌الملل می‌باشد.

 شنزن

شهر شنزن که پنگ نیز نامیده می‌شود، یکی از شهرهای کشور جمهوری خلق چین در استان گوانگ‌دونگ است که  در جنوب شرقی چین و در همسایگی هنگ کنگ و ساحل شرقی رودخانه مروارید قرار گرفته‌ است. این شهر منطقه‌ی ویژه‌ی اقتصادی در چین و یکی از چهار شهر درجه یک چین می‌باشد و همچنین مهمترین مرکز دریانوردی و هوایی و بندر تجارت خارجی در جهان و مهمترین مرکز مالی و اقتصادی در چین است. شهر شنزن پس از اصلاح و بازگشایی اولین منطقه‌ی ویژه‌ی اقتصادی است و این شهر نماد اصلاح و بازگشایی کشور چین و شهری کلیدی برای تجارت خارجی است. در حال حاضر شهر شنزن تبدیل به یک شهر موثر و بین‌المللی شده است.

نمایشگاه بین‌المللی صنایع فرهنگی چین که به اختصار ICIF نامیده می‌شود، تنها نمایشگاه صنایع فرهنگی ملی است که هرساله در ماه می در شنزن برگزار می‌گردد. این نمایشگاه، تنها نمایشگاه ملی، بین‌المللی و جامعی است که نمایشگاه و تجارت را با هم در نظر دارد و زمینه را برای محصولات فرهنگی چین و تجارت به منظور انتقال و ارتقای صنعت فرهنگی چین در سطح بین‌الملل شکل داده است.

 تیانجین

تیانجین یکی از شهرهای مستقل و پیشرفته از لحاظ اقتصادی در چین است. که جمعیت آن با حومه حدود پانزده میلیون نفر است و پس از شانگهای و پکن سومین کلانشهر بزرگ چین به حساب می‌آید. تیانجین شهری ساحلی است که در خاور کشور چین قرار گرفته است. این شهر در سال ۱۸۶۰ تبدیل به بندری تجاری شد. بسیاری از قدرت‌های غربی در این منطقه سرمایه‌گذاری کرده‌اند به همین دلیل تیانجین به یکی از نخستین بنادر تجاری چین تبدیل شده است.

در حال حاضر تیانجین بزرگترین بندر تجاری در شمال و دومین شهر بزرگ اقتصادی و تجاری در چین می‌باشد. توسعه‌ی صنعتی شهر تیانجین علاوه بر زادگاه صنعت چین مدرن، پایگاه کهن صنعت چین، سنت چینی و شهر صنعتی مهم فعلی می‌باشد و در اقتصاد چین نقش مهمی را ایفا می‌کند.

چونگ‌کینگ

شهر چونگ‌کینگ در شمال غربی چین واقع شده است و یکی از قدیمی‌ترین پایگاه‌های اقتصادی در کشور چین است. این شهر از مراکز عمده صنعتی و بازرگانی چین است که سی و یک میلیون نفر جمعیت دارد  و مرکز ایالتی به همین نام است. همچنین چونگ‌کینگ مرکز حمل و نقل و بزرگترین شهر صنعتی و تجاری در چین محسوب می‌شود.

این شهر یکی از شهرهای بندری مدرن است که در قسمت بالای رودخانه یانگ‌تز قرار دارد. چونگ‌کینگ بزرگترین شهر غیر بندری کشور چین می‌باشد که دارای برنامه‌هایی برای رشد گسترده‌تر می‌باشد. بزرگترین سرویس بهداشتی جهان در این شهر قرار دارد.

سوژو

سوژو شهری پهناور است که در جنوب شرقی استان جیانگسو در شرق چین واقع شده است و حدود صد کیلومتر با شانگهای فاصله دارد. جمعیت سوژو با حومه بیش از شش میلیون نفر است و در استان جیانگ‌سو واقع در شرق چین قرار گرفته دارد که مرکز این استان شهر نانجینگ است.

ووهان

ووهان شهری پهناور در مرکز این کشور  و یکی از مهمترین شهرهای تجاری چین است که اقتصاد عظیم و پایگاه علم و آموزش کشور تلقی می‌شود و همچنین این شهر مرکزی یکپارچه در زمینه حمل‌ونقل نیز می‌باشد. شهر ووهان یکی از اقتصادی‌ترین شهرها برای تجارت داخلی در چین است که از لحاظ حجم خرده‌فروشی با شهرهای اصلی مانند شانگهای، پکن و گوانگژو رقابت می‌کند. همچنین این شهر در میان لیست کلان شهرهای چین قرار دارد.

منطقه ووهان برای نخستین بار پیرامون سه هزار سال پیش مسکونی شد. در روزگار دودمان هان، بندر هانیانگ از بندرهای نسبتاً پرجنب‌وجوش چین بود. ووهان بعد از شانگهای، مسکو، پکن و لندن، پنجمین شهر بزرگ دنیاست. به واسطه وسعت شبکه حمل و نقل عمومی در این شهر، گاهی اوقات از ووهان با نام شیکاگوی چین یاد می‌شود. همچنین، دریاچه شرقی با مساحتی برابر با سی و سه کیلومترمربع، که بزرگ‌ترین دریاچه شهری در چین می‌باشد؛ یکی از جاذبه‌های توریستی این شهر است. مکان‌های فرهنگی زیادی در ووهان با جاذبه‌های گردشگری فراوان وجود دارد.

 چنگدو

چنگدومرکز استان سیچوآن است. این شهر در جنوب غربی چین قرار دارد و یکی از مهم‌ترین مرکزهای اقتصادی، ترابری و ارتباطی این کشور است. جمعیت چنگدو حدود دوازده میلیون نفر است. مردم چنگدو  به ‌طور کلی سیچوآن گرایش زیادی به خوردن غذاهای تند و پر ادویه دارند و بر خلاف جمعیت کمتر چنگدو نسبت به شانگهای، تعداد قهوه‌خانه‌ها و بارهای آن بیشتر از شانگهای است.

چنگدو میزبان صنایع و بازارهای مهم و کلیدی در چین است. استان سیچوآن و شهر چنگدو از دیرباز پایتخت طب سنتی چینی بوده‌اند. این شهر همچنین به عنوان بنیانگذار صنایع الکترونیک و فناوری اطلاعات ملی در کشور شناخته می‌شود. شرکت‌های چندملیتی زیادی مانند اینتل، آی‌بی‌ام، نوکیا، آلکاتل، موتورولا، ساپ و مایکروسافت در این شهر مشغول به فعالیت هستند.

شهر چنگدو توسط شورای دولتی چین به عنوان مرکز غربی تدارکات نظامی، دانش مالی، بازرگانی، علم و فناوری چین برگزیده شده و همچنین به عنوان مرکز حمل‌ونقل و ارتباطات نیز در نظر گرفته شده است. این شهر پایگاه کلیدی برای تولید و کشاورزی محسوب می‌شود.

هانگژو

هانگژو در شرق کشور چین قرار دارد و مرکز ایالت ژجیانگ است که از مراکز مهم سیاسی، اقتصادی، علم و آموزش، حمل‌ونقل، رسانه، ارتباطات و دانش مالی می‌باشد. هانگژو یکی از صد شهر برتر دنیا بر اساس فهرست جهانی مراکز مالی است و جمعیت این شهر بیش از ده میلیون نفر است. شهر هانگژو، یکی از بزرگترین شهرهای نمایشگاهی در چین است که میزبانی دائم نمایشگاه جهانی اوقات فراغت، جشنواره بین‌المللی کارتون و انیمیشن چین و نمایشگاه بین‌المللی فیلم کوتاه «هانگژو» چین را برعهده دارد.

علاوه بر موارد ذکر شده هانگژو شهری توریستی است و جاذبه‌های طبیعی فراوانی برای گردشگران دارد. معروف‌ترین گردشگاه طبیعی آن دریاچه‌ی غربی یا شیهو است که در مرکز این شهر قرار گرفته و به همراه کانال بزرگ چین و پارک ملی شی شی ثبت میراث جهانی می‌باشند.